Goście Festiwalu Czesława Miłosza we Wrocławiu (11-15.05.2011).
Adonis (właściwe Ali Ahmad Sa’id Isbir, ur. 1930 r. w miejscowości Al Qassabin w Syrii)
Arabski poeta, eseista, krytyk literacki, tłumacz wielu prac z języka francuskiego na język arabski. Mając lat dziewiętnaście przyjął pseudonim Adonis (od greckiego boga płodności), licząc że ułatwi mu to publikacje wierszy w prasie.
Ukończył filozofię na Uniwersytecie w Damaszku (1954). Z powodów politycznych w 1956 ucieka do Libanu, gdzie przez siedem lat wraz z innym syryjskim poetą – Yusufem al-Khal, współtworzy pismo literackie „Szir”. Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych współzakłada i redaguje czasopismo Al-Mawakif. W obu periodykach publikował swoją poezję.
Jeden z twórców nowoczesnej poezji arabskiej, którą zmodernizował dzięki rewolucyjnemu wykorzystaniu rytmu języka poetyckiego przy jednoczesnym zachowaniu tak charakterystycznego dla poezji arabskiej połączenia surrealizmu z mistyczną symboliką. Adonis nigdy nie wahał się eksperymentować z formą i treścią, czym przysporzył sobie opinię twórcy kontrowersyjnego, a nawet obrazoburczego.
Uznawany za jednego z najważniejszych żyjących arabskich poetów. Od lat wymieniany w gronie kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla. Laureat Nagrody Syryjsko-Libańskiego Międzynarodowego Forum Poezji (1971), pierwszej Międzynarodowej Nagrody Poetyckiej imienia Nazima Hikmeta (1995) oraz Nagrody Bj?rnson (2007). Adonis jest autorem ponad trzydziestu książek przetłumaczony na niemalże tyle samo języków. Do najbardziej znanych należą: Aghani Mihjar ad-Dimaszki (Pieśni Mihjara z Damaszku, 1961) czy Kitab al-hisar (Księga oblężenia, 1985). Po polsku ukazał się Rycerz dziwnych słów (1994).
Marcin Baran (ur. 1963 w Krakowie)
poeta, eseista, dziennikarz prasowy, radiowy i telewizyjny. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych poetów średniego pokolenia. Debiutował w 1990 r. tomem Pomieszanie. Od tamtej pory ogłosił jeszcze dziewięć książek poetyckich w tym „Zabiegi miłosne” (1996), za które otrzymał nominację do Nagrody Literackiej Nike w 1997 roku. Jego wiersze były tłumaczone na język angielski, niemiecki, słoweński i czeski.
Wraz z przyjaciółmi Marcinem Świetlickim i Marcinem Sendeckim zredagował słynną antologię Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler, która w 2010 roku doczekała się wznowienia poszerzonego o kolejne wiersze w odcieniu noir.
Związany w latach 80. z legendarną grupą „bruLionu?. Współzałożyciel oraz redaktor kwartalnika pod tym samym tytułem.
Pracował między innymi w redakcji tygodnika „Przekrój” i w Instytucie Książki. Obecnie I zastępca redaktora naczelnego i sekretarz redakcji w Dzienniku Polskim.
Mieszka w Krakowie.
Stanisław Bereś (ur. 1950 r. we Wrocławiu)
Poeta, historyk literatury, krytyk, eseista, poeta, tłumacz.
Profesor w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej; wykładał również w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (do 1987); w latach 1987-93 na Uniwersytecie Charles de Gaulle`a w Lille (Francja).
Opublikował 23 książki oraz ok. 360 tekstów naukowych, krytycznoliterackich i eseistycznych na łamach najważniejszych czasopism krajowych, emigracyjnych i zagranicznych. Większość z nich dotyczy literatury polskiej doby dwudziestolecia miedzywojennego, okresu wojny i okupacji oraz literatury powojennej. Jego klasyczne już rozmowy-rzeki z pisarzami polskimi, krzyżują spojrzenie historyka literatury z intelektualnie zorientowanym dziennikarstwem. W poezji w przewrotny sposób integruje perspektywę eschatologiczną z autoironią.
Od 1996 redaktor Telewizyjnych Wiadomości Literackich (TVP 2, TV Polonia), w latach 1997 – 1998 magazynu kulturalnego Latarnik (TV Polonia) oraz w roku 2003 programu publicystycznego „Jatka Kulturalna” (TVP 3); członek jury Nagrody Literackiej Nike (1996 – 2004). Od roku 2006 juror Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Prowadzi stały cykl spotkań z pisarzami w Teatrze Polskim we Wrocławiu „Magiel literacki” (2006).
Miłosz Biedrzycki (MLB, ur. 1967 roku w Koprze w Słowenii)
Poeta, tłumacz i inżynier geofizyk (absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie).
Jeden z czołowych przedstawicieli pokolenie bruLionu. Debiutuje w roku 1993 tomikiem * („Gwiazdka”). Autor łącznie siedmiu książek poetyckich w języku polskim oraz zbiorów wierszy wybranych wydanych w Słowenii i USA. Jego dokonania literackie zamyka wybór wierszy Życie równikowe, wydany w 2010 r. Tłumaczył między innymi wiersze wybitnego poety słoweńskiego Tomaža Šalamuna („Jabłoń”, Wydawnictwo Zielona Sowa 2004).
Publikował między innymi w bruLionie, Tygodniku Powszechnym, Czasie Kultury, Nowym Nurcie, Chicago Review. Laureat wielu konkursów literackich (m.in III Konkursu na Brulion Poetycki w 1993).
Wojciech Bonowicz (ur. 1967 r. w Oświęcimiu)
Poeta, prozaik, publicysta, redaktor miesięcznika „Znak”. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Debiutuje tomem poetyckim Wybór większości w roku 1995. Łącznie opublikował siedem książek poetyckich. Ostatnią Polskie znaki w roku 2010. Tom Pełne morze w 2007 roku został wyróżniony Nagrodą Literacką Gdynia oraz był nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Bonowicz w swych wierszach dotyka spraw ciemnych, porusza temat śmierci, cierpienia czy poszukiwania Boga. Jego posępna liryka odznacza się dużą prostotą, zwięzłą i niemalże ascetyczną formą. Nie poddaje się łatwej lekturze. Przylgnęła do niego etykietka współczesnego poety religijnego, choć sam woli nazywać siebie poetą wiary.
Autor nominowanej do Nagrody Literackiej Nike biografii księdza Józefa Tischnera (2001) oraz zbioru gawęd na jego temat (Kapelusz na wodzie. Gawędy o księdzu Tischnerze 2010).
Wyróżniony w Konkursie na Brulion Poetycki (1989), a także nagrodą główną w konkursach poetyckich „Nowego Nurtu” (1995) oraz im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (1995).
Stały felietonista Tygodnika Powszechnego. Jeden z recenzentów książek w programie Czytelnia emitowanym przez TVP Kultura. Mieszka w Krakowie.
Bei Dao (właściwe Zhao Zhenkai, ur. 1949 w Pekinie)
Chiński poeta, pisarz i eseista. Jego pseudonim Bei Dao oznacza dosłownie „Wyspa Północna” i został zaproponowany przez znajomego jako odniesienie do pochodzenia poety (północne Chiny) oraz jego upodobania do samotności.
Jako nastolatek Bei Dao był entuzjastycznym zwolennikiem Mao Zedonga oraz członkiem Czerwonej Gwardii. Rozczarowany rewolucją kulturalną radykalnie zmienia swoje młodzieńcze poglądy. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli grupy Mglistych Poetów kwestionujących maoistyczną ideologię socrealizmu w sztuce. Jego wczesna poezja, na czele z utworem „Huida” („Odpowiedź”), stała się głosem pokolenia walczącego o demokratyczne zmiany podczas wydarzeń na Placu Tian’anmen w roku 1976. Współtwórca podziemnego pisma Mglistych Poetów – „Jintian” („Dzisiaj”).
Tematy jakie podejmuje w swych utworach to między innymi konformizm społeczny, poczucie wykorzenienia, ale również próby odkrycia natury samego siebie. Pisze o intymności, miłości czy przyjaźni w społeczeństwie, w którym zaufanie może być dosłownie kwestią życia i śmierci. Znany jest z posługiwania się aluzyjną metaforyką, językiem pełnym niuansów i dwuznaczności. Inspiruje go na równi klasyczna chińska gramatyka i zachodnia literatura.
Jego obszerny dorobek poetycki i prozatorski został przetłumaczone na trzydzieści języków. Po polsku ukazał się tomik Okno na urwisku (2001).
Laureat licznych nagród i wyróżnień w tym Nagrody Tucholsky’ego przyznawanej przez szwedzki oddział PEN (1990), Międzynarodowej Nagrody Poetyckiej Argana fundowanej przez Dom Poezji w Maroku (2002) czy PEN/Barbara Goldsmith Freedom to Write Award (1990). Wymieniany w gronie kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla.
Cezary Domarus (ur. 1966 w Gdyni)
Debiutował w 1996 r. powieścią Caligari Express. Ponadto wydał książkę prozatorską Istoty (Lampa i Iskra Boża, Warszawa 1998) oraz tomiki poetyckie: Ekwipunki (Nagroda Fundacji bruLionu, Warszawa, 1999/2000), Mózg story (Nagroda Tyskiej Zimy Poetyckiej 2001), Wiersze po/lity/tyli/czne (Sien 2005) oraz zbiór Stany własne. Wiersze z lat 1992-2007 (Wrocław 2007).
Autor muzyki elektronicznej, lider jednoosobowego zespołu RASE 2999. Wydał dwie płyty. Druga, zatytułowana Rozruchy demonstracji, zawiera utwory zrealizowane wyłącznie przy użyciu demonstracyjnych wersji programów do generowania i obróbki dźwięku.
Mieszka w Warszawie.
Edward Hirsch (ur. 1950 roku w Chicago)
Amerykański poeta i krytyk. Znawca polskiej poezji, do której chętnie nawiązuje w swych utworach.
Tytuł doktora filozofii uzyskał na Uniwersytecie Pensylwania. Był profesorem języka angielskiego na Uniwersytecie Stanowym Wayne oraz na Uniwersytecie w Houston. Debiutował w roku 1981 tomem For the Sleepwalkers, który od razu został wyróżniony nagrodą Younger Poets Lavan oraz Delmore Schwartz Memorial Award z New York University. Kolejny zbiór – Wild Gratitude ? z roku 1986 został uhonorowany National Book Critics Circle Award. Od tamtej pory Hirsch wydał jeszcze sześć książek poetyckich, w tym tom wierszy zebranych. Po polsku w 2003 roku ukazał się zbiór Dzika wdzięczność. Wiersze wybrane w przekładzie Mai Wodeckiej.
Hirsch jest znanym wielbicielem poezji, czemu dał wyraz w bardzo osobistej książce How to Read a Poem: And Fall in Love with Poetry z roku 1999. Nie tylko pisze wiersze, ale i pisze o wierszach, a jego eseje oraz teksty krytycznoliterackie były publikowane między innymi w American Teh Poetry Review, The New York Times Book Review oraz The New York Review of Books. Jest również autorem książek prozatorskich.
Stypendysta Muzeum Guggenheima i fundacji MacArthura, a także Ingram Merrill Award Foundation I innych.
Od 2002 roku prezes John Simon Guggenheim Memorial Foundation w Nowym Jorku, a od 2008 roku kanclerz Akademii Poetów Amerykańskich.
Jane Hirshfield (ur. 1953 w Nowym Jorku)
Amerykańska pisarka, poetka, tłumaczka, dziennikarka i redaktorka.
Po uzyskaniu tytułu licencjata na Uniwersytecie Princton, podjęła naukę w San Francisco Zen Center, gdzie została wyświęcona na ucznia w tradycji Soto. Pierwsze wiersze publikowała tuż po studiach, ale pisaniem na dobre zajęła się dopiero po ukończeniu studiów Zen na początku lat osiemdziesiątych, debiutując tomem Alaya z roku 1982. Na tworzonej przez nią poezji silny wpływ odciska praktyka Buddyzmu Zen, znajomość klasycznych japońskich i chińskich wierszy, ale i poeci zachodni. Jest autorką kilku bardzo dobrze przyjętych książek poetyckich. Za tom Given Sugar, Given Salt znalazła się w finale National Book Critics Circle Award. Po polsku w roku 2002 ukazał się tom Uważność w tłumaczeniu Magdy Heydel. Przedmowę do zbioru napisał Czesław Miłosz. Miłosz tłumaczył również jej pojedyncze wiersze, prezentując je w Wypisach z ksiąg użytecznych (1994).
Hirshfield pisze również eseje (zbiór Nine Gates: Entering the Mind of Poetry, 1997), tłumaczy i redaguje zbiory japońskich klasycznych poetek (m.in. The Ink Dark Moon: Love Poems by Ono no Komachi and Izumi Shikibu, Women of the Ancient Court of Japan, 1990). Wykładała jako visiting professor na wielu amerykańskich uczelniach (m.in. Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley). Popularyzuje poezję występując na konferencjach i festiwalach literackich, zarówno w USA jak i za granicą.
Została wyróżniona między innymi Poetry Center Book Award, Columbia University’s Translation Center Award, the Commonwealth Club of California Poetry Medal. Stypendystka Fundacji Guggenheima i Rockefellera.
Hatif Janabi (ur. w Babilonie, Irak)
Poeta, krytyk, arabista, polonista i teatrolog; tłumacz literatury polskiej na język arabski.
W roku 1976 opuścił Irak ze względów politycznych i od tamtej pory pozostaje w Polsce. W 1979 r. otrzymał tytuł magistra filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1983 r. doktoryzował się w zakresie teatrologii. Od roku 1979 pracuje w Zakładzie Arabistyki i Islamistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Literaturę arabską i dramat wykładał też na uczelniach w Algierii i USA.
Tworzy w językach polskim i arabskim. Ma w swym dorobku kilkanaście tomów poezji, opracowań krytycznych i przekładów. Jego utwory tłumaczono na angielski, francuski, czeski, słowacki i duński Jest członkiem polskich i zagranicznych stowarzyszeń twórczych i naukowych, laureatem wielu nagród za twórczość poetycką.
Tłumaczył utwory ponad pięćdziesięciu polskich poetów, pisarzy i krytyków. M.in. Mickiewicza, Słowackiego, Leśmiana, Broniewskiego, Czechowicza, Iwaszkiewicza, Gałczyńskiego, Grochowiaka, Korczaka, Kapuścińskiego, Miłosza, Różewicza, Herberta, Szymborską, Twardowskiego, Kołakowskiego, Hartwig, Międzyrzeckiego i Stachury.
Wielokrotnie nagradzany za twórczość literacką m.in: Nagrodą The University of Arkansas: Press Annual Award for Literature za najlepszą książkę roku 1995 z literatury obcej – ” Pytania i ich przypisy 1972-1994 ” – wybór wierszy.
Krzysztof Jaworski (ur. 1966 w Kielcach)
Poeta, prozaik, scenarzysta, dramaturg, historyk literatury. Publikował między innymi w „brulionie”, „Twórczości” i „Dialogu”.
Przez krytyków uznawany za jednego z najważniejszych przedstawicieli poezji po przełomie ’89 roku.
W 2009 roku ogłosił bardzo dobrze przyjętą biografię Brunona Jasieńskiego Dandys. Słowo o Brunonie Jasieńskim.
Pracownik naukowy Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Współzałożyciel Wytwórni Filmów Amerykańskich, w której zrealizowano film Golasy na podstawie scenariusza jego autorstwa.
Ryszard Krynicki (ur. 1943 w Sankt Valentin, Austria)
poeta, tłumacz oraz wydawca. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Poeta zaliczany do pokolenia Nowej Fali. Debiutował w 1966 roku w tygodniku „Pomorze”. Pierwszy tom poezji zatytułowany Pęd pogoni, pęd ucieczki ukazuje się w roku 1968. Był związany z poznańską grupą poetycką Próby, a także Orientacją Poetycką „Hybrydy”. Współredagował „Nurt” (od 1968 r.), „Orientacje” (od 1969 r.) i krakowskiego „Studenta” (1972-72), wokół którego w dużej mierze formowała się generacja Nowej Fali.
W roku 1975 został sygnatariuszem „Memoriału 59″, protestującego przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL, w wyniku czego w latach 1976-80 objęty był oficjalnym zakazem druku. Członek opozycji, związany z działalnością podziemną. W 1976 roku otrzymał Nagrodę Kościelskich, a w 1989 Nagrodę Fundacji im. A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku i Nagrodę im. Karla Dedeciusa przyznawaną przez Fundację Roberta Boscha w Darmstadt.
Współzałożyciel, specjalizującego się w wydawaniu współczesnej polskiej poezji, Wydawnictwa a5, które od 1991 roku prowadzi wspólnie z żoną Krystyną. Redaktor prowadzący serię Biblioteka Poetycka Wydawnictwa a5.
Autor tłumaczeń z języka niemieckiego między innymi Bertolda Brechta, Gotfrieda Benna czy Paula Celana. W 2000 roku otrzymał Nagrodę Friedricha Gundolfa, przyznawaną przez Niemiecką Akademię Języka i Poezji w dowód uznania za krzewienie niemieckiej kultury zagranicą.
Większość życia spędził w Poznaniu, obecnie mieszka w Krakowie.
Marcin Kurek (ur. 1970 roku w Świebodzinie)
poeta, krytyk i historyk literacki, tłumacz z języka francuskiego, hiszpańskiego i katalońskiego.
Absolwent filologii hiszpańskiej (1995). Adiunkt w Instytucie Filologii Romańskiej na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie przygotowuje pracę habilitacyjną o twórczości Joana Brossy i katalońskiej awangardzie.
Karierę poetycką rozpoczyna arkuszem „Monolog wieczorny” z roku 1997. Właściwy debiut następuje trzynaście lat później, poematem „Oleander” wyróżnionym nagrodą Fundacji im. Kościelskich za rok 2010.
Tłumaczył między innymi katalońskiego poetę awangardowego Joana Brossy, wiersze Louisa Bunuela, francuskiego poetę i powieściopisarza Emmanuela Hocquarda, chilijskiego poety Óscara Hahna czy meksykańskiego poetę Davida Huerty. Za przekład wierszy Joana Brossy jest laureatem nagrody „Literatury na Świecie”.
Autor książek krytycznoliterackich oraz z historii literatury hiszpańskojęzycznej. Eseje i recenzje ogłaszał w „Odrze” i w licznych pracach zbiorowych.
Mieszka we Wrocławiu.
Tomasz Majeran (ur. 1971)
Poeta i prozaik.
Polski poeta i prozaik. Posiada wykształcenie humanistyczne, interesuje go szeroko rozumiana kultura. Jego teksty stanowią rodzaj swoistej zabawy literackiej, miesza w nich elementy kultury wysokiej i popularnej.
Autor tomów poetyckich: Elegia na dwa głosy (1994), Ruchome święta (2001), Koty. Podręcznik użytkownika (2002), a także książek prozatorskich: Xięga przysłów. Prolegomena do słownika Nowej Ery (1997) oraz Pierre Menard, autor Don Kichota (2006).
Mieszka we Wrocławiu.
Joanna Orska (ur. 1973)
Krytyk literacki, literaturoznawca. Adiunkt w zakładzie Historii Literatury Polskiej po 1918 r. Uniwersytetu Wrocławskiego.
Recenzje i artykuły publikuje w „Odrze”, „Nowych Książkach”, „Studium”.
Mieszka we Wrocławiu.
Edward Pasewicz (ur. 1971 w Kostrzynie nad Odrą)
Poeta, pisarz, redaktor książek poetyckich i kompozytor.
Laureat VIII Konkursu im. Jacka Bierezina za debiut poetycki (2001). Za tom poezji Henry Berryman Pięśni (2006) nominowany był do Nagrody Literackiej Gdynia, a za tom Drobne! Drobne! (2008) do Nagrody Literackiej Gdynia i Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. W czasie Festiwalu Czesława Miłosza we Wrocławiu ogłosi swój najnowszy zbiór poezji zatytułowany Pałacyk Bertolda Brechta.
Publikował poezję w pismach literackich między innymi „Rita Baum”, „ProArte”, „Studium”, „Czas Kultury”, „Ha!art”. Jego wiersze były tłumaczone na język niemiecki, angielski, słoweński, serbski, bułgarski, czeski, hiszpański, kataloński, włoski.
W 2007 roku zadebiutował jako prozaik powieścią kryminalną Śmierć w darkroomie.
Jest buddystą, uczniem Ole Nydahla. Mieszka w Krakowie.
Tadeusz Pióro (ur. 1960 roku w Warszawie)
poeta, prozaik, felietonista, historyk literatury, tłumacz z języka angielskiego.
W roku 1993 obronił doktorat na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (o twórczości Jamesa Joyce’a i Ezry Pounda). Do roku 1997 wykładał na Southern Methodist University w Dallas, obecnie adiunkt w Zakładzie Literatury Amerykańskiej na Uniwersytecie Warszawskim.
Zaczyna pisać wiersze pod wpływem twórczości przyjaciół, Andrzeja Sosnowskiego i Kuby Kozioła, u boku których debiutuje w roku 1992 wydanym w USA tomikiem Dom bez kantów. Jego pierwsza samodzielna książka poetycka – Okęcie – ukaże się w Polsce w roku 1993. Dotychczas opublikował sześć samodzielnych tomików. Ostatni, zatytułowany Abecadło, wydał w 2009 roku.
Tłumacz literatury anglojęzycznej (między innymi Johna Ashbery’ego, Jamesa Schuylera, Harry’ego Mathewsa) oraz polskiej na język angielski (Tadeusz Borowski). Członek redakcji magazynu Wino oraz Literatury na Świecie. Felietonista kulinarny Przekroju (2000-2005), obecnie miesięcznika Pani. Redaktor naczelny Dwukropka (2002-2003). Mieszka w Warszawie.
Mieszka w Warszawie.
Adam Poprawa (ur. 1959 we Wrocławiu)
Poeta, prozaik, historyk literatury, krytyk literacki i muzyczny. Absolwent i pracownik naukowy Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego.
Debiutował w 1981 r. w niezależnym czasopiśmie studenckim „Refleks”. Parę lat później został laureatem Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Stanisława Grochowiaka. W 1985 r. ukazał się jego pierwszy tom poetycki pt. „Kilka ziaren popiołu”.
Autor zbiorów wierszy, utworów prozatorskich, artykułów i prac literaturoznawczych oraz krytycznoliterackich. Zajmuje się literaturą współczesną (m.in. J. M. Rymkiewiczem, S. Barańczakiem, J. Joycem), krytyką poetyckiego przekładu, a od końca lat 90. regularnie także krytyką muzyczną. Za tom prozy „Walce wolne, walce szybkie” (2009) był Nominowany do Nagrody Literackiej Nike.
Członek jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius.
Paweł Próchniak (ur. 1966 r. w Krakowie)
Historyk literatury, krytyk literacki. Doktor habilitowany nauk humanistycznych z zakresu literaturoznawstwa. Był dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i kierownikiem powołanej z jego inicjatywy Katedry Literatury Modernizmu KUL. Obecnie jest profesorem Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie.
W kręgu jego zainteresowań naukowych znajduje się literatura polskiego modernizmu, poezja XX wieku oraz literatura najnowsza. Interesuje go problematyka mitu i transgresji, historyczna zmienność artystycznych form i egzystencjalny wymiar literatury.
Autor licznych prac naukowych i monograficznych, w tym monografii Sen nożownika. O twórczości Ludwika Stanisława Licińskiego (na podstawie rozprawy doktorskiej, 2001) oraz Pęknięty płomień. O pisarstwie Tadeusza Micińskiego (na podstawie rozprawy habilitacyjnej, 2006). Redaktor naukowy tomów zbiorowych poświęconych analizie i interpretacji wierszy Kazimierza Tetmajera, Tadeusza Micińskiego, Leopolda Staffa i Józefa Czechowicza.
Pomysłodawca i współorganizator Festiwalu Miasto Poezji. Mieszka w Krakowie.
Marcin Sendecki (ur. 1967 roku w Gdańsku)
Poeta i dziennikarz.
W latach 80. i 90. związany z pismem ?bruLion?. Debiutował tomem Z wysokości w 1992 roku. Do tej pory wydał dziesięć zbiorów poezji. Ostatni, zatytułowany Pół, w roku 2010. W swojej poezji często stosuje eksperymenty językowe, jego utwory są erudycyjne i wyrafinowane. Sporo w nich ironii i powściągliwości w stosunku do własnych poetyckich poczynań. Krytycy literaccy uważają go za jednego z czołowych poetów swojego pokolenia.
Wraz z Marcinem Świetlickim i Marcinem Baranem wymyślił i zredagował w 1997 r. antologię Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler, która w 2010 roku doczekała się wznowienia Żegnaj, laleczko. Wiersze noir. – poszerzonego o kolejne wiersze w odcieniu noir.
Pracuje w dziale kultury tygodnika Przekrój. Mieszka w Warszawie.
Krzysztof Siwczyk (ur. 1977 roku w Knurowie)
Poeta, krytyk literacki, współtwórca grupy poetyckiej Na Dziko.
Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim. Debiutuje w 1995 tomem Dzikie dzieci, wyróżnionym nagrodą główną w pierwszym Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Jacka Bierezina oraz nagrodą Czasu Kultury za najlepszy debiut poetycki. W 1999 roku otrzymał nagrodę Fundacji Kultury. Ostatnio wydał tomik poezji Koncentrat oraz zbiór esejów i felietonów zatytułowany Ulotne obiekty ataku.
W 1999 roku na potrzeby filmu Lecha Majewskiego Wojaczek z powodzeniem wcielił się w postać legendarnego poety-samobójcy Rafała Wojaczka. Za rolę tę był nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej.
Pracuje w Instytucie Mikołowskim znajdującym się w domu, w którym mieszkał Rafał Wojaczek. Współpracuje z TVP Kultura jako recenzent. W „Polityce” ukazują się jego felietony. Mieszka w Gliwicach.
Andrzej Sosnowski (ur. 1959 roku w Warszawie)
Poeta, tłumacz, redaktor i wykładowca literatury amerykańskiej.
Ukończył filologię angielską na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1992 debiutuje, wyróżnionym Nagrodą im. Kazimiery Iłłakowiczówny, tomem Życie na Korei. Autor trzynastu książek poetyckich, uznanych przez krytykę literacką za osobne zjawiska we współczesnej literaturze polskiej. Ostatni tom – poems – ukazał się w 2010 roku. Sosnowski jest również autorem tomu szkiców (Najryzykowniej, 2007) oraz licznych tłumaczeń z języka angielskiego poezji i prozy (między innymi John Ashbery’ego, Elizabeth Bishop, Jane Bowles, Ronalda Firbanka czy Ezry Pounda).
Dwukrotnie (1994 i 1999 roku) otrzymał nagrodę Fundacji Kultury. W roku 1997 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, w 1998 nagrodę Odry za całokształt twórczości. Za tom Stancje (1997) był nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Tomik Po tęczy (2007) został uhonorowany Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius 2008.
Wraz z zespołem The Chain Smokers nagrał płytę Trackless. Redaktor „Literatury na Świecie”. Mieszka w Warszawie.
Artur Szlosarek (ur. 1968 w Krakowie)
Poeta, krytyk, tłumacz.
W latach 1987-1989 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a w latach 1990-1994 komparatystykę, germanistykę i filozofię na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Bonn.
W 1988 debiutuje w paryskich „Zeszytach Literackich” oraz zaczyna publikować m. in. w „Tygodniku Powszechnym”, paryskiej „Kulturze”, „Res Publice Nowej”. Debiutował tomem poetyckim „Wiersze napisane” (1991). Autor łącznie ośmiu tomików poezji. Ostatni – „święto szparagów”- ukazał się w 2010 roku.
Tłumaczył Celana, Benjamina, Kafkę i Lichtenberga. Stypendysta m.in. berlińskiej Akademii Sztuk, Fundacji Roberta Boscha, Ministra Kultury RP. Jego wiersze tłumaczone były na język angielski, niemiecki, francuski, szwedzki, bułgarski, czeski i słowacki, oraz publikowane w różnych czasopismach i antologiach. Stypendysta berlińskiej Akademii Sztuk, Fundacji Roberta Boscha, Ministra Kultury RP.
Laureat Nagrody Kościelskich (1993).
Mieszka w Berlinie.
Julia Szychowiak (ur. 1986 roku we Wrocławiu)
Poetka.
Za debiutancką książkę poetycką Po sobie (2007) otrzymała Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius w kategorii debiut (2008), nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (2008) oraz nagrodę „Gazety Wyborczej” wARTo (2009). Tomik zapowiadał w 2006 roku arkusz Poprawiny, stanowiący wyróżnienie w projekcie Biura Literackiego i i Miejski Ośrodek Kultury w Kołobrzegu „Połów/ Bursztynowe Pióro” (2007).
Laureatka Konkursu Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka oraz finalistka XI Ogólnopolskiego Konkursu im. Jacka Bierezina (2005).
Mieszka w Księżycach.
Piotr Śliwiński (ur. 1962 w Ostrowie Wielkopolskim)
Krytyk i historyk literatur. Znawca poezji współczesnej.
Profesor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Kierownik Zakładu Poetyki i Krytyki Literackiej.
Autor i współautor kilku książek o literaturze współczesnej m.in. Przygody z wolnością. Uwagi o poezji współczesnej (2002), Świat na brudno. Szkice o poezji i krytyce (2007). Współautor cenionych podręczników akademickich: Literatury polskiej XX wieku (razem z Anną Legeżyńską i Bogumiłą Kaniewską), Literatury polskiej 1976-1998 (razem z Przemysławem Czaplińskim) i Poezji polskiej po 1968 roku (razem z Anną Legeżyńską).
Teksty krytycznoliterackie publikuje m.in. w Res Publice Nowej, Tygodniku Powszechnym, Kresach, Nowych Książkach.
Od 2006 roku przewodniczący jury Nagrody Literackiej Gdynia. Kurator Festiwalu Poznań Poetów, zasiadał również w jury Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina.
Laureat Nagrody im. Kazimierza Wyki (2008). Mieszka w Poznaniu.
Marcin Świetlicki (ur. 1961 w Lublinie)
poeta, powieściopisarz, dziennikarz, wokalista zespołu Świetliki oraz Czarne Ciasteczka.
Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, z których nie ukończył. Dostał powołanie do Ludowego Wojska Polskiego i w latach 1984-1986 odbył zasadniczą służbę wojskową w Słupsku. Po jej ukończeniu zamieszkał w Krakowie (gdzie mieszka do dziś).
Debiutował w lubelskim czasopiśmie „Akcent”. Jego pierwszym tomikiem były Zimne kraje (1992) wydane przez fundację bruLionu. W 1993 wspólnie z muzykami krakowskiego zespołu Trupa Wertera Utrata zakłada grupę Świetliki, wykonującą jego teksty w stylistyce rockowej. Świetlicki – wokalista posługując się charakterystyczną manierą melorecytacji. Ostatnia płyta zespołu Las putas melancolicas z 2005 roku została nagrana z udziałem aktora Bogusława Lindy. Świetlicki występuje również z zespołem Czarne Ciasteczka.
Uznany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli pokolenia brulionu. Autor wielu świetnie przyjmowanych przez czytelników i krytyków książek poetyckich, a także trylogii kryminalnej z główną postacią mistrza: Dwanaście (2006, Nagroda Wielkiego Kalibru), Trzynaście (2007), Jedenaście (2008, Literacka Nagroda Gdynia).
Laureat wielu nagród literackich, między innymi nagrody im. Georga Trakla, nagrody Kościelskich (1996), Grand Prix w konkursie czasopisma „brulion”, nagrody im. ks. Jana Twardowskiego, Paszportu Polityki (przyjęcia którego odmówił). Kilkakrotnie nominowany do nagrody Nike.
Prowadził program TV Pegaz w duecie z Grzegorzem Dyduchem. Zagrał główną rolę u Wojciecha Smarzowskiego w spektaklu TVP Małżowina (1998) i w filmie Anioł w Krakowie (2002) w reżyserii Artura Więcka.
W czasie Festiwalu Czesława Miłosza we Wrocławiu odbędzie się premiera jego Wierszy Zebranych.
Agnieszka Wolny-Hamkało (ur. 1979 we Wrocławiu)
Poetka, krytyczka literacka i publicystka.
Debiutowała w 1999 roku tomem poetyckim Mocno poszukiwana. Do tej pory opublikowała sześć książek poetyckich. Ostatnią, zatytułowaną Nikon i Leica w 2010 roku. Jest również autorką poematu dla dzieci Nochal Czarodziej (2007), współredaktorką antologii opowiadań (wraz z Justyną Sobolewską) „Projekt Mężczyzna” (2009) oraz rozmów o Teatrze Muzycznym Od Nietoperza do Scata (2005).
Teskty krytyczne i publicystyczne publikuje między innymi w Lampie, Gazecie Wyborczej i Polityce. W serwisie Polityka.pl prowadzi blog o książkach Co tam czytam, a w TVP współprowadzi (wraz z Andrzejem Grabowskim) program Hurtownia książek.
Mieszka we Wrocławiu.
Świetliki
Zespół Świetliki powstał w październiku 1992 w Krakowie roku z inicjatywy poety Marcina Świetlickiego i muzyków z grupy Trupa Wertera Utrata. W skład formacji wchodzą, prócz Świetlickiego w roli wokalisty, a także autora tekstów (bo poeta wyśpiewuje czy raczej melodeklamuje swoje wiersze) również Grzegorz Dyduch, Tomasz Radziszewski, Artur Gasik oraz Marek Piotrowicz.
Świetliki przed publicznością zadebiutowały w grudniu 1992 roku na spotkaniu poetów Na Głos, za pierwszych słuchaczy mając m.in. Czesława Miłosza i Wisławę Szymborską. To właśnie wtedy Miłosz miał skomentować występ muzyków słowami: Widziałem takie rzeczy w Ameryce.
Pierwszy album - Ogród Koncentracyjny – został nagrany w 1993 roku dla niezależnej, krakowskiej wytwórni Music Corner i wzbudził spore zainteresowanie zarówno publiczności, jak i mediów, co zaowocowało występem Świetlików na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
W 1996 roku zespół ugruntowuje swoją pozycję wydając drugą płytę, zatytułowaną Cacy cacy fleischmaschine, za którą otrzymuje dwie nominacje do nagrody Fryderyków, w kategoriach muzyka alternatywna i poezja śpiewana.
Trzeci album, zatytułowany Perły przed wieprze, został wydany w 1999 roku. W nagraniach wziął udział gościnnie Mateusz Pospieszalski.
W 2001 roku Świetliki wydają Złe Misie, z gościnnym udziałem Kasi Nosowskiej i Lecha Janerki.
W 2005 r. zespół nagrał album Las putas melancólicas z udziałem aktora Bogusława Lindy, który zaśpiewał część piosenek.
